PERSOONLIJK WERK
In 'Eternal Sunshine of The Spotless mind' is er een scène waar Jim Carrey Elijah Wood probeert om te draaien om diens gezicht te zien. Maar hoe vaak hij ook probeert, hij ziet alleen het achterhoofd. Enorm bevreemdend en eenvoudig tegelijk, het is me altijd bij gebleven. Toen ik de film in 2019 voor de zoveelste keer herbekeek, inspireerde het een reeks mooie monsters met misplaatste gezichtskenmerken.
Benieuwd naar meer? Volg me op instagram!
Frederik De Vlaminck concept, illustratie
Nederlands: een vreemde jonge vrouw met twee achterhoofden zit muziek te luisteren op de rand van een appartementsgebouw. Twee paar oortjes in haar vier oren. De lucht is dieprood van de zonsondergang.
English: a strange young woman has no face, it’s just a copy of the back of her head. She’s sitting on the edge of an apartment building, listening two music. Two pairs of earbuds in her four ears. De sky is deep red from the sunset.
Nederlands: een vreemde jonge vrouw met twee achterhoofden zit muziek te luisteren op de rand van een appartementsgebouw. Twee paar oortjes in haar vier oren. De lucht is dieprood van de zonsondergang.
English: a strange young woman has no face, it’s just a copy of the back of her head. She’s sitting on the edge of an apartment building, listening two music. Two pairs of earbuds in her four ears. De sky is deep red from the sunset.
Nederlands: een vreemde jonge vrouw met twee achterhoofden zit muziek te luisteren op de rand van een appartementsgebouw. Twee paar oortjes in haar vier oren. De lucht is dieprood van de zonsondergang.
English: a strange young woman has no face, it’s just a copy of the back of her head. She’s sitting on the edge of an apartment building, listening two music. Two pairs of earbuds in her four ears. De sky is deep red from the sunset.